Galeria 6: Na żydowskiej ulicy, 1918–1939
„Posłano mnie w wieku trzech lat do chederuCheder(w jidysz: chejder, „pokój”) – tradycyjna szkoła, w której chłopcy uczą się czytać i pisać po hebrajsku i poznają Torę. Nauczyciel w chederze nazywany jest mełamedem.” – wspominał pewien młody Żyd. Zajrzyj do jednej ze szkolnych ławek i obejrzyj archiwalne filmy o żydowskiej edukacji religijnej w II Rzeczypospolitej: od chederu, czyli szkoły podstawowej dla chłopców, po jesziwęJesziwawyższa szkoła religijna, w której młodzi Żydzi studiują Talmud i inne teksty religijne., uczelnię dla młodych mężczyzn. Pod presją państwa do programu szkół religijnych wprowadzono niektóre przedmioty świeckie. Partia Agudas Jisroel patronowała części szkół religijnych, w tym szkołom Bejs Jakow, zakładanym przez Sarę Szenirer dla dziewcząt. Działały też świeckie szkoły żydowskie, ale większość żydowskich dzieci uczęszczała do polskich placówek państwowych.
odtwórz audioNauka alfabetu w jidysz